Το πρωτόκολλο New Maudsley Method έχει σχεδιαστεί για να εφοδιάσει τους φροντιστές με όλες εκείνες τις δεξιότητες με στόχο να ανταποκριθούν με επάρκεια στο απαιτητικό και δύσκολο ρόλο της πλαισίωσης του ασθενούς για την ανάρρωσή του. Το πρωτόκολλο αυτό επικεντρώνεται κυρίως στο να χτιστεί ένα νέο κανάλι επικοινωνίας μακριά από τις παγίδες της νόσου, στη διερεύνηση και αναδόμηση των πεποιθήσεων του φροντιστή γύρω από την ασθένεια αλλά και σε όλες εκείνες τις συμπεριφορές που μπορεί να εξυπηρετούν ή/και να διευκολύνουν την ασθένεια. Το πρωτόκολλο αυτό είναι συμπληρωματικό του MANTRA και είναι αποκλειστικά για την στήριξη οικογενειών . Ο στόχος του πρωτοκόλλου είναι να μειώσει τα επίπεδα άγχους , κατάθλιψης στα μέλη της οικογένειας και να δώσει στους φροντιστές εργαλεία επικοινωνίας, δεξιότητες και τεχνικές που τους βοηθήσουν να κινητοποιήσουν το ασθενή στην αναζήτηση βοήθειας αλλά στην αλλαγή των συμπεριφορών της διατροφικής διαταραχής . Είναι ευρέως γνωστό ότι ο εγκλωβισμός του ασθενούς μέσα στο φαύλο κύκλο της νόσου , επιδρά εξίσου καταλυτικά και στους φροντιστές του με αποτέλεσμα όλο το οικογενειακό σύστημα να παραλύει από την νόσο που μονοπωλεί διαρκώς και ασταμάτητα την καθημερινότητα και του ασθενούς αλλά και της οικογένειας. Η εμβάθυνση αλλά και η εκπαίδευση των φροντιστών στους βιολογικούς και ψυχοκοινωνικούς παράγοντες διατήρησης της νόσου δημιουργεί μια νέα βάση και προοπτική για την επίτευξη της ανάρρωσης.
Η ψυχοεκπαίδευση του πρωτοκόλλου παρέχει ανάπτυξη δεξιοτήτων και τεχνικών που ενισχύουν τους φροντιστές κυρίως στην υιοθέτηση μια νέας στάσης απέναντι στην νόσο λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη και τις ανάγκες τους που έχουν ανασταλεί λόγω της νόσου. Οι βασικοί στόχοι αφορούν την προώθηση των παρακάτω:
- Να δοθεί χώρος στους φροντιστές να εκφράσουν τις ανησυχίες τους σχετικά με τις αιτίες και τις συνέπειες της ασθένειας.
- Να ενισχυθεί η πεποίθηση ότι μπορούν να καταφέρουν επαρκώς να υποστηρίξουν τον ασθενή χωρίς να φοβούνται τις αντιδράσεις της νόσου.
- Να αναπτύξουν νέες δεξιότητες που θα εξομαλύνουν την επικοινωνία αποφεύγοντας τις παγίδες της νόσου.
- Να μάθουν νέους τρόπους επίλυσης προβλημάτων αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα τις συνθήκες και τους παράγοντες που μπορεί να επιδεινώσουν το πρόβλημα.
- Να μεγιστοποιηθούν οι δεξιότητες και ικανότητες του φροντιστή σε ότι αφορά την οριοθέτηση των συμπεριφορών της νόσου.
- Να μάθουν οι φροντιστές να καλύπτουν τις δικές τους σωματικές και ψυχολογικές ανάγκες.
Το πρωτόκολλο λαμβάνει σημαντικά υπόψη: το αναπτυξιακό στάδιο του κάθε ασθενή εξετάζοντας ανάλογα με την ηλικία του και το βαθμό εμπλοκής του γονέα ή φροντιστή, την πρόοδο στης θεραπεία, το επίπεδο κινδύνου των συμπτωμάτων της νόσου και διάφορα άλλα πρακτικά ζητήματα (όπως αν το άτομο με τη διατροφική διαταραχή ζει με την οικογένειά του ή/και τον σύντροφό του). Το πρωτόκολλο αφορά φροντιστές ασθενών από όλο το φάσμα των διατροφικών διαταραχών, όπως και για φροντιστές ασθενών με Νευρική Βουλιμία που συχνά αρνούνται να εμπλέξουν μέλη της οικογένειας στη διαδικασία ανάρρωσής τους . Ωστόσο, οι γονείς και οι φροντιστές εξακολουθούν να θεωρούνται ότι διαδραματίζουν ζωτικό ρόλο στη διαδικασία της επιτυχής ανάρρωσης.
Η ψυχοεκπαίδευση των φροντιστών συνοδεύεται από το παρακάτω βιβλίο που έχει μεταφραστεί στα ελληνικά .
Το βιβλίο Μ’ αγαπάς; Μάθε πώς να με βοηθήσεις να ξεπεράσω το πρόβλημα με την τροφή, είναι από τα πρώτα βιβλία που κυκλοφορούν στην Ελλάδα με θέμα την αντιμετώπιση και θεραπεία των διατροφικών διαταραχών. Είναι καρπός τριών σπουδαίων προσωπικοτήτων αναγνωρισμένων παγκοσμίως και γραμμένο υπό το πρίσμα του ειδικού, του πάσχοντα και ενός μέλους από την οικογένεια που ανάλαβε το ρόλο του υπεύθυνου φροντίδας. Συγκεκριμένα:
Η καθηγήτρια Janet Treasure είναι μία από τις εξέχουσες ηγετικές μορφές ειδικών στο χώρο των διατροφικών διαταραχών. Έχει αφιερώσει όλη της την καριέρα ως ψυχίατρος στη διερεύνηση των προδιαθεσικών και διαιωνιστικών παραγόντων των διατροφικών διαταραχών και μέσα από έρευνες χρόνων έχει καθορίσει καταλυτικά τις θεραπευτικές μεθόδους και προσεγγίσεις.
Η Grainne Smith, συγγραφέας και καθηγήτρια έχει μιλήσει με εκατοντάδες υπεύθυνους φροντίδας ατόμων με διατροφικές διαταραχές καθώς η κόρη της είχε διαγνωστεί με νευρική ανορεξία, αλλά κατάφερε να την ξεπεράσει.
Η Anna Craine υπήρξε η ίδια ασθενής παραμένοντας μακριά από τις σπουδές της επί ένα χρόνο προσπαθώντας να αναρρώσει. Αφού τα κατάφερε, έχει αναγάγει σε σκοπό της ζωής της την πρόληψη και θεραπεία των διατροφικών διαταραχών.
Οι συγγραφείς ανατρέποντας τα μέχρι τώρα επιστημονικά δεδομένα ρίχνουν φως στα στοιχεία εκείνα που καθιστούν κάποιον σύμμαχο και καθοδηγητή στην ανάρρωση των διατροφικών διαταραχών και της παχυσαρκίας.
